Osmanlı Türkçesi Sözlüğü. 2008.
serbülend — (F.) [ ﺪﻨﻠﺑﺮﺱ ] başı yüce, yücebaşlı … Osmanli Türkçesİ sözlüğü
SERBÜLEND — (C.: Serbülendân) f. Yüce. Başı yüksek … Yeni Lügat Türkçe Sözlük